<$BlogItemTitle$>
<$BlogItemBody$>
Όταν κοιτάς από ψηλά..
....Μοιάζει η γη σα μια τεράστια μπανιέρα!
Μπανιέρα γεμάτη με σαπουνάδες. Αφρός , που κοντεύει να ξεχειλίσει και να γεμίσει όλο το μπάνιο. Τόσο πυκνός, που θαρρείς πως αν ρίξεις από τόσο ψηλά μια πέτρα, θα δημιουργήσεις ένα απύθμενο πηγάδι.
Δεν θες να το κάνεις (ακόμα και αν μπορούσες δηλαδή, δε θα το ήθελες.) Δε θες να ταράξεις αυτή την ήρεμη μονοτονία του άσπρου.
Αυτή η σαπουνάδα σου δημιουργεί μια περίεργη αίσθηση. Κάνει και τη γη να φαίνεται μικρότερη, αγνή, ευάλωτη.
Κάνει τα βουνά να φαίνονται σα γόνατα ή σα στήθη κάποιας που κάνει αφρόλουτρο.
Μοιάζει σαν ένα τεράστιο πουπουλένιο πάπλωμα που σκεπάζει τους πάντες και τα πάντα.
Σκέφτεσαι πως κάτω από αυτή τη σαπουνάδα, ίσως κάποιοι να γκρινιάζουν που δεν μπορούν να δουν τον ήλιο, που τόση ώρα εσένα σου καίει τα μάτια.
Το βλέμμα σου χάνεται. Προσπαθείς να κοιτάξεις όσο πιο μακριά γίνεται, και σκέφτεσαι τι να γίνεται άραγε κάτω από εκείνο το μακρινό σύννεφο.
Άνθρωποι γνωρίζονται, τρώνε, μιλάνε στο τηλέφωνο, κοιμούνται, κάνουν έρωτα, τσακώνονται, πεθαίνουν…
Είναι όλα άσπρα και διάφανα. Δε τα ακουμπάς αλλά είναι αφράτα και μαλακά. Μοιάζουν όλα καθαρά και αθώα. Τόσο, που είσαι σίγουρη πως τρία σύννεφα παραπάνω βρίσκονται κρυμμένοι αυτοί οι άγγελοι με τα χρυσαφένια μαλλιά και τα πράσινα μάτια.
Ξαφνικά σου έρχεται μια τρελή ιδέα.
Να ανοίξεις την πόρτα και να βουτήξεις μέσα στον αφρό. Πάνω στο πουπουλένιο πάπλωμα. Ας μείνεις εδώ για πάντα. Είναι ωραία.
Θυμήθηκες τότε που ήσουν μικρή και ξάπλωνες στον κήπο κοιτάζοντας τον ουρανό, και προσπαθούσες να φανταστείς φανταστικά σχήματα που κάνουν τα σύννεφα.
Ένα παιδί με απλωμένα χέρια, ένα αυτοκίνητο, ένας γέρος με μούσια.
Εύκολο είναι. Ακόμα και τώρα που ο ουρανός είναι το πάτωμα.
Θα μπορούσες να κάθεσαι με τις ώρες να χαζεύεις το φωτεινό λευκό (πιο λευκό και από διαφήμιση)
Είναι το ιδανικό σκηνικό για να ονειροπολήσεις .
για να φωλιάσει μια ευτυχία.
για να ταξιδέψει ο νους σου και η ψυχή σου
Είναι όλα τόσο όμορφα.
Όμορφα..
6-10-2006
Παρασκευή μεσημέρι
Ολυμπιακή
Προορισμός: Θεσσαλονίκη
Ετικέτες Prose
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2006 στις 5:41 μ.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
» Δημοσίευση σχολίου