<$BlogItemTitle$>
<$BlogItemBody$>
Back
"Νεκροί δεν είναι όσοι πεθάναν,
μα όσοι φύγαν μακριά απο εμάς."
.
.
.
.
.
Κάθε αποχωρισμός είναι σαν μια κηδεία.
.
.
.
.
.
.
Κάθε επιστροφή σαν ένα μνημόσυνο.
.
.
.
.
.
..Τίποτα δεν είναι ίδιο πλέον..
.
.
.
.
Ξέρω που ανήκω.
.
.
.
.
Καταγράφηκε στο καφέ τετράδιον με τις όρνιθες στο έμπροσθεν φύλλον του, την Παρασκευή είς το λεωφορείον, ώρα έβδομη μετά μεσημβρίας κατα την αποχώρησή μου απο την δημοκρατικήν πόλη του Ηρακλείου.
Ετικέτες Μικρά
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Πέμπτη 8 Μαρτίου 2007 στις 7:07 μ.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
Μπράβο. Εξαίσιο.
Ευχαριστώ πολύ για το link!
Θα περνάω και εγώ συχνά από εδώ για να σε διαβάζω.
Μάτια μου? :***
indictos Θενκ γιου
Vicky :) Και εγώ περνάω συχνά απο'κει.. Πεθαίνω για διακόσμηση και περιμένω υπομονετικά να κερδίσω κάνα Τζοκερ για να φτιάξω το σπίτι των ονείρων μου :P
Αυτός ο στίχος του Δρογόση πραγματικά σκοτώνει! Επίσης να ρωτήσω κα΄τι για ένα προηγούμενο post. Επειδή το ρόφημα σοκολάτα με γελυση φράουλα που είπες μοιάζει πολύ με την αντίστιχη Παυλίδη και με τρελαίναι ξέρεις αν πουλάνε πουθενά τίποτα για ενδοσπιτική παραγωγή...?
Τι να σου πω.. δε ξέρω.. Σε κάποιο cofee way φαντάζομαι μπορείς να βρείς...
» Δημοσίευση σχολίου