<$BlogItemTitle$>
<$BlogItemBody$>
Μαύρο
Πάντα πίστευες πως το χρώμα της αγάπης είναι το μαύρο..
Το χρώμα της αγάπης είναι σκοτεινό ,μυστηριώδες, απέραντο σε τρομάζει μα το νιώθεις και οικείο, είναι μελαγχολικό και όταν το κοιτάς σου φέρνει θλίψη..
Υπάρχει αγάπη χωρίς μυστήριο, τρόμο, θλίψη, μελαγχολία? Υπάρχουν αγάπες που να μην είναι απέραντες?..
Tο χρώμα της αγάπης είναι μαύρο. Κολλάει στα ρούχα, στο σώμα σου, στο χώρο σου, στα όνειρα σου και στις σκέψεις σου .
Κολλάει παντού.
Το χρώμα της αγάπης είναι μαύρο όπως μια χειμωνιάτικη συννεφιασμένη νύχτα.. αγάπη δεν είναι μόνο καρδούλες και λουλούδια. Η αγάπη είναι κάτι περισσότερο από καρδούλες και λουλούδια.
Η αγάπη, η πραγματική αγάπη είναι πόνος και έννοια.. αν δεν έχεις πονέσει για κάποιον δεν μπορείς να τον αγαπήσεις πραγματικά.
Αν δεν έχεις χάσει κάποιον δεν μπορείς να εκτιμήσεις εκείνες τις στιγμές που είσαι μαζί του.
Αν δεν έχεις κλάψει για κάποιον δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο σημαντικό είναι όταν σε κάνει να χαμογελάς.
Για να τα ζήσεις όλα αυτά πρέπει να πονέσεις.
Γι αυτό το χρώμα της αγάπης είναι μαύρο.
Τα δάκρυα είναι μαύρα, και η αγάπη έχει πολλά δάκρυα.. Θες να πεις και να εκφράσεις αυτό που νιώθεις.
Φοβάσαι.
Καλύτερα να μιλήσεις για την αγάπη.
Το χρώμα της αγάπης. Το μαύρο.
Τα τραγούδια της αγάπης είναι μαύρα.
Οι νότες και τα λόγια είναι μελαγχολικά και σκοτεινά.
Σε ταξιδεύουν.. σε αυτά που ζεις που ζούσες η που θα ήθελες να ζήσεις σε κάνουν να δακρύζεις μερικές φορές, και είπαμε.. τα δάκρυα είναι και αυτά μαύρα.
Υπάρχουν στιγμές που δεν ξέρεις τι σε πονάει περισσότερο. Αυτό που ζεις η αυτό που ήθελες να ζήσεις?
Αγαπάς. Τα βλέπεις όλα μαύρα.
Το χρώμα της αγάπης είναι μαύρο.
Ονειρεύεσαι. Ακόμα και τα όνειρα σου είναι μαύρα.
Βασικά δεν ξέρεις αν είναι όνειρα η εφιάλτες. Τα όνειρα σου κρύβουν τα θέλω σου.. Κρύβουν την αγάπη που νιώθεις.. Και αυτή έχει χρώμα μαύρο.
Η ψυχή σου έχει κολλήσει το μαύρο χρώμα της αγάπης. Σιχαίνεσαι ακόμα και τον εαυτό σου, που δεν μπορείς να σταματήσεις να αγαπάς.. λες και αν σταματήσεις να αγαπάς το μαύρο χρώμα θα σταματήσει να υπάρχει..
Οι σκέψεις σου είναι μαύρες. Οι σκέψεις σου αφορούν την αγάπη.
Ζεις σε μια ημι-πραγματικότητα.
Ζεις σαν να είναι εδώ η αγάπη, αλλά δεν είναι.
Και αυτό πονάει.. κάθε έκφανση της αγάπης σε πονάει.
Γιατί η αγάπη έχει μαύρο χρώμα.
Αν η αγάπη τότε πονάει τόσο γιατί όλοι τα την επιδιώκουν και να την θέλουν σαν τρελοί?
Ίσως αυτοί δεν έχουν καταλάβει πως το χρώμα της αγάπης είναι μαύρο.
Εσύ που το έχεις καταλάβει κρυφογελάς. Νιώθεις σα να ξέρεις κάτι παραπάνω που οι άλλοι δεν το γνωρίζουν.
Αλλά κατά βάθος τι πραγματικά κερδίζει κανείς όταν ξέρει πως το αληθινό χρώμα της αγάπης είναι το μαύρο?
Αλλά και ουσιαστικά τι κερδίζει κανείς όταν αγαπάει?
Δεν ξέρεις και το χειρότερο είναι πως δεν ξέρεις και αν θες να το μάθεις.
Γιατί το αληθινό χρώμα της αγάπης είναι το μαύρο.
Σημείωση: Ήταν καιρός να σοβαρευτούμε και λίγο εδώ μέσα. Αυτό είναι ένα κείμενο που μου είχε ζητηθεί από κάπου και είχε γραφτεί σαν σήμερα το 2004. Για κάποια πράγματα που αναρωτιόμουν τότε, σήμερα έχω τις απαντήσεις.Κάποια άλλα τα πιστεύω ακόμα και τώρα.Επειδή είναι μαύρα, δεν σημαίνει πως είναι και απαισιόδοξα. Να το ξέρετε αυτό.
Ετικέτες Prose
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2007 στις 1:39 μ.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
Μαύρο ε;
Δεν το είχα σκεφτεί...
Μαύρο εσύ, πλαστικό εγώ :)
http://parafoniades.wordpress.com/2007/02/14/my-happy-valentines-day/
Paint it Black.
Παράφωνε εσένα σου απάντησα... Όπως ο δει ο καθένας είναι τελικά...
Indictos Αυυτό το τραγούδι σκεφτόμουν να βάλω, αλλά το μετάνιωσα την τελευταία στιγμή.
Καλωσήρθες :)
Μιας και μπήκα κι εγώ στην φάση blagάρω και πάω θα σου αφήνω τακτικά comments... Γι αυτο θέλω να πω μία λέξη... Συμφωνώ...
Ωωωχ, δεν γλιτώνω δηλαδή ε?!
:P
Sorry στο προηγούμενο comment blOOOgάρω ήθελα να γράψω. Μπα, δεν γλιτώνεις... Πάντα είχα και την έφεση αλλά τώρα που άρχισα ποιος με σταματάει...
» Δημοσίευση σχολίου