......Διαπίστωση: Όσο περνάει ο καιρός λιγοστεύουν αυτά που έχουμε να πούμε.. Δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό ή κακό.
Ο Χρόνος περνάει τρομακτικά γρήγορα όμως. Αυτό είναι κακό.
Ο Μήνας που πέρασε ήταν περίεργος.
Συνέβησαν και όμορφα πράγματα αλλά και άθλια.
Κάτι κρίσεις μελαγχολίας, κάτι τσακωμοί, και πίεση στην δουλειά...
Πήγαμε και βόλτες, πήγαμε και παρέλαση,φάγαμε και φοντύ σοκολάτας, βγάλαμε και φωτογραφίες..
Μέτριος μήνας. Μήνας με υπερβολικά όμορφα συναισθήματα αλλά και υπερβολικά άσχημα. Μήνας αντιθέσεων καλύτερα.
Ο Απρίλιος όμως είναι αρκετά φορτωμένος.
Κατ'αρχάς πρέπει να γράψω δυο ποστς που χρωστάω (εδώ και καιρό), πριν την Μεγάλη Παρασκευή.
Μεγάλη Παρασκευή αρχίζει η άδεια (ολέ ολέ) και για δεκαπέντε μέρες θα ξυπνάμε μεσημέρι, θα κάνουμε ψώνια, βόλτες και θα πίνουμε ότι πίνεται στην Συμπρωτεύουσα.
Στην επιστροφή μας περιμένει ένα σπίτι που θέλει βάψιμο και διακόσμηση
(είπα πως θα βάψουμε καφέ και γαλάζιο τους τοίχους της κρεββατοκάμαρας, επειδή αυτά τα χρώματα έχει και το πάπλωμα?)
Ακόμη, μας περιμένει μια ονομαστική εορτή (η δικιά μου, η δικιά μου) αλλά και μια επέτειος!Πρέπει επιτέλους να αρχίσω κάτι που λέω εδώ και μήηηνες πως θα το αρχίσω αλλά ποτέ δε μου έφτανε ο χρόνος. Όταν έρθει ο καιρός θα ενημερωθείτε.
Επίσης αυτό το μήνα το blogaki ετούτο κλείνει αισίως έναν χρόνο.
Πριν ένα χρόνο είχα ακούσει σε ένα κάποιο ραδιόφωνο να διαβάζουν κάποια κείμενα απο blogs..
Μου κινήθηκε η περιέργεια και άρχισα να ψάχνω και να διαβάζω αυτά τα περίεργα ημερολόγια.
Μετά απο λίγες εβδομάδες έκανα αυτά τα τρία εύκολα βήματα.
Ιδού που καταλήξαμε.
Το ιστιολόγιο αυτό πέρασε διάφορα στάδια σε όλους αυτούς τους μήνες.
Υπήρξε μελαγχολικό, αισιόδοξο, μοναχικό, κυκλοθυμικό, μελωδικό.
Υπήρξε λαλίστατο αλλά και φειδωλό στις λέξεις του.
Καταγράφηκαν ιστορίες, εμπειρίες, παραμύθια και μεγάλες αλήθειες.
Καταγράφηκαν και αναμνήσεις και αληθινά ονόματα έτσι ώστε όταν ο Κάκαρης, ο Δαλιάνης, ο Ζάμπουρας ή ο Καραμπέτσος βάλουν (σαν ψωνάρες που είναι) το όνομά τους στο google, να πέσουν σε κάτι, που ζήσαμε μαζί πριν χρόνια, πρίν μήνες.
Έλαβε e-mails με ιστορίες, σε απάντηση των δικών του ιστοριών.
Μπορεί να πέρασε τις φάσεις του αλλά έμεινε πιστό σε αυτό το οποίο ξεκίνησε.
Δεν παρασύρθηκε από καμία μπλογκόσφαιρα από καμία κλίκα, έριδα ή ξεκατίνιασμα.
Αυτά δεν έχουν θέση εδώ.
Εξάλλου από τα e-mails που έλαβα, οι περισσότεροι αναγνώστες δεν γνωρίζουν καν τι είναι blog.
Ευχαριστώ πολύ αυτούς που με αφορμή ενός κάποιου κειμένου που γράφτηκε εδώ μέσα, είπαν μια κουβέντα, ένα σχόλιο, μια δικιά τους ιστορία.
Περιμένω και τους άλλους, εκείνους που δεν έχουν εμφανιστεί ακόμα, να αφήσουν το δικό τους αποτύπωμα (ε μα, τι περιμένετε?!)
Ευχαριστώ όλους, για την παρέα.
Τούτα.
Δύο δωράκια για το τέλος.
Ένα για την Κατουρημένη Ποδιά που το ζήτησε, και ένα για τον Απρίλη.
Καλή Ακρόαση, Καλό Μήνα, Καλές Γιορτές, Καλά Κρασ(ι)ά.
Ετικέτες Καλό Μήνα
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Δευτέρα 2 Απριλίου 2007 στις 2:28 μ.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!
...και μόνο που θα έρθεις Θεσσαλονίκη νομίζω ότι ο μήνας θα είναι υπέροχος!!!
Εύχομαι να περάσεις καλά (αν και αυτό είναι δεδομένο!)
χαχα
(απο Θεσσαλονίκη είσαι?)
Ναι μωρέεε, θα είναι η πρώτη φορά (αν δεν τύχει τίποτα-χτύπα ξύλο) που θα έρθω και που θα μείνω τόσες μέρες και δεν θα έχει τρέξιμο!
Το ότι έχω σκοπό να επισκεφτώ το ΙΚΕΑ με τρομάζει λίγο για το τι λεφτά θα μου μείνουν :P
Στη θέση σου κι εμένα θα με τρόμαζε!
(ελπίζω να έχει μεταφορική γιατί αλλιώς βλέπω να τα πηγαίνεις κουβαλώντας τα στην Κρήτη!)
Όι, ψιλοπράγματα θέλω να πάρω, όχι έπιπλα.
Αυτό είναι το τραγικό όμως.
Βλέπεις ένα βάζο και λες "Έλα μωρέ, δέκα ευρώ κάνει, ευκαιρία έιναι, είναι και τόσο ωραίο" και στο τέλος έχεις δύο καρότσια με πράγματα ευκαιρίας που κοστίζουν όσο ένα μηνιάτικο :P
ωωωωω, ευχαριστώ πολύ πολύ. Και διάλεξες και αγαπημένο τραγούδι.
καλά να περάσεις, καλέσε γιορτέσε - γιορτέσε καλέσε. Μεταχύ μας, Μεταχά.
Εγώ είμαι η Τζώρτζιαμηδενμηδεν
Δε ξέρω γιατί βγάζει αυτό και όχι το προφάιλ μου η μαλακία!
Αν και η ηλεκτρονική γνωριμία μας είναι πρόσφατη, ειλικρινά χαίρομαι να σε διαβάζω (και ας διαφωνούμε στα μουσικά μας γούστα).
Αν έρθεις Θεσσαλονίκη και θες, μπορούμε να τα πούμε και από κοντά.
Πριν να πας στο ΙΚΕΑ άκου από τους Clash το Lost in The Supermarket.
Για το Lost in the Supermarket δεν ξέρω [κατά τη γνώμη μου έχουν και ποοοοολλλλλύυυυ καλύτερα!] αλλά εγώ σίγουρα αυτό τον καιρό θα λιώνω το Should I Stay or Should I Go, για μη (δημόσια) ευνόητους λόγους.
Ο Υπογραφογραφόμενος του Παραπάνω Κειμένου,
Ιάκωβος Φλέβας,
ΣυΦΟΛΑιογράφος.
Ίνδικτε κάτσε να ξεκινήσουμε πρώτα, να φτάσουμε, και μετά για τα υπόλοιπα βλέπουμε! Χαίρομαι που κάποιος χαίρεται να με διαβάζει.
Μπορούμε να κάνουμε πάνω σου επιστημονικά πειράματα ξες, να διαπιστώσουμε την ακριβή αιτία αυτών των βίτσιων!
Για το τραγούδι των Clash απ'ότι κατάλαβα μάλλον θα φροντίσει ο παραπάνω ανώνυμος για να το ακούσω!
Σε παρακολουθώ σχεδόν καθημερινά. Το Blog σου μου θυμίζει πολλές φορές αυτά που αισθάνομαι, χρειάζομαι, νοσταλγώ κι εγώ. Κοίτα να περάσεις καλά στη Συμπρωτεύουσα και να μου πεις αν έχει τίποτις καλό το ΙΚΕΑ μπας και κάνω κι εγώ καμιά εξόρμηση στην Αθήνα! Καλή Ανάσταση!
:)
Στο "σε παρακολουθώ καθημερινά" κτλ κτλ δε θα σου απαντήσω με την συνηθισμένη απάντηση γιατί κοντεύω να γίνω γραφική.Θα πω μόνο ένα ευχαριστώ πολύ :)
Θα ενημερώσω φυσικά για την αποστολή με το κωδικό όνομα "ΙΚΕΑ"!
Χρόνια πολλά, καλή ανάσταση!
» Δημοσίευση σχολίου