<$BlogItemTitle$>
<$BlogItemBody$>
Ανατολή
Ας μείνουμε να δουμε το ξημέρωμααα είχαμε πεί και εμείς τότε
Με κάτι περισσότερο απο μία εβδομάδα καθυστέρησης, να το επιτέλους αυτό το ξημέρωμα..
Μόνο που τώρα μετά απο τόση δουλειά και τόση κούραση, δεν έχω καθόλου έμπνευση, και μου έχουν περάσει εκείνα τα συναισθήματα..
Όπως και νά'χει είναι υπέροχο να μοιράζεσαι με κάποιον τον πορτοκαλοκόκκινο ουρανό, τη μυρωδιά της θάλασσας, το χάος του ορίζοντα και τον ήχο των κυμμάτων.Υπέροχο είναι επίσης να μοιράζεσαι σκέψεις, προβληματισμούς και δάκρυα.
(νομίζεις πως δεν κατάλαβα τι έκανες όταν απομακρύνθηκες για λίγο..)
Αυτή η πύρινη σφαίρα, όταν ξεπροβάλλει απο κάποια γωνία του ορίζοντα συνήθως με αγχώνει.Αυτή τη φορά με μάγεψε. Με γαλήνεψε. Ήταν η πρώτη φορά που με έκανε να τη θαυμάσω.
Κρίμα που ήμουν εγώ αυτή που πήγες εκεί...
Κρίμα που ήταν αυτός ο λόγος...
Αφού το μέρος πλέον δεν είναι μυστικό, να ξαναπάμε...
Να μη μιλάμε όμως για τα ίδια πράγματα...
Να συναντήθούν οι κόσμοι μας...
Να μιλάμε για ευτυχία.
Να σαι'καλά μικρό..
Ευχαριστώ..
Με κάτι περισσότερο απο μία εβδομάδα καθυστέρησης, να το επιτέλους αυτό το ξημέρωμα..
Μόνο που τώρα μετά απο τόση δουλειά και τόση κούραση, δεν έχω καθόλου έμπνευση, και μου έχουν περάσει εκείνα τα συναισθήματα..
Όπως και νά'χει είναι υπέροχο να μοιράζεσαι με κάποιον τον πορτοκαλοκόκκινο ουρανό, τη μυρωδιά της θάλασσας, το χάος του ορίζοντα και τον ήχο των κυμμάτων.Υπέροχο είναι επίσης να μοιράζεσαι σκέψεις, προβληματισμούς και δάκρυα.
(νομίζεις πως δεν κατάλαβα τι έκανες όταν απομακρύνθηκες για λίγο..)
Αυτή η πύρινη σφαίρα, όταν ξεπροβάλλει απο κάποια γωνία του ορίζοντα συνήθως με αγχώνει.Αυτή τη φορά με μάγεψε. Με γαλήνεψε. Ήταν η πρώτη φορά που με έκανε να τη θαυμάσω.
"Μακριά πολύ μακριά
να ταξιδεύουμε
κι ο ήλιος πάντα μόνους
να μας βρίσκει."
να ταξιδεύουμε
κι ο ήλιος πάντα μόνους
να μας βρίσκει."
Και εκείνο το βράδυ ταξιδέψαμε πολύ μακριά, και περίπου μόνοι. Ο καθένας ταξιδεψε στο κόσμο του. Είναι καλό αυτό όμως..
Κρίμα που ήμουν εγώ αυτή που πήγες εκεί...
Κρίμα που ήταν αυτός ο λόγος...
Αφού το μέρος πλέον δεν είναι μυστικό, να ξαναπάμε...
Να μη μιλάμε όμως για τα ίδια πράγματα...
Να συναντήθούν οι κόσμοι μας...
Να μιλάμε για ευτυχία.
Να σαι'καλά μικρό..
Ευχαριστώ..
Ετικέτες Ιστορίες απο τη ζωή βγαλμένες
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Τετάρτη 24 Μαΐου 2006 στις 2:17 π.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
» Δημοσίευση σχολίου