<$BlogItemTitle$>
<$BlogItemBody$>
First Day
Σήμερα όλα είναι διαφορετικά. Νιώθω κουρασμένη, αλλά ήρεμη. Νιώθω πιο ερωτευμένη απο ποτέ.
Ο ήλιος λάμπει και άλλα τέτοια χαζά, που σήμερα δεν είναι χαζά.
Θα κοιμηθώ στο καινούριο μου σπίτι απόψε...
Και αύριο...
Ξεκινάμε...
Όλα αλλάζουν και τίποτα δε μένει ίδιο. Σχεδόν τίποτα. Αλλάζουν τα άσχημα.
Επιτέλους. Αυτό το φράγμα του χρόνου θα σπάσει. Θα χορτάσουμε αγκαλιές.
Όσο αντέχουμε.
Θα σταματήσουμε να μετράμε μέρες αντίστροφα.Επιτέλους.
Μου έχει κολλήσει απο το πρωί ο στίχος που πάντα σνόμπαρα...
"This is the first day of your rest of your life"
Αλήθεια λέει.
Καιρός να ζήσουμε....
Καιρός να ζήσουμε....
Ετικέτες Μικρά
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2006 στις 11:47 π.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
καλή αρχή. Νέο σπίτι, νέες μυρωδιές και καθόλου αναμνήσεις. Σε ζηλεύω!
Kαλή αρχή και πάντα ευτυχισμένες στιγμές εύχομαι! :-)
Ω! Ευχαριστώ πολύ κορίτσια!
Bonnie, Αυτό με τις αναμνήσεις δεν ισχύει και τόσο :(
Έπιπλα απο το φοιτιτικό μου σπίτι, απο το σοπίτι που έμενα όταν πήγαινα σχολείο, η πρώτη κρεββατοκάμαρα των γονιών μου (η προίκα της μαμάς). δώρα φίλων παντού..
Όπως μου είχαν πεί σε ένα κόμεντ, τελικά τις αναμνήσεις τις κουβαλάς παντού και πάντα.
Πέραν αυτών
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΗ!
Κούτες παντού! Δε πρόκειται το συμμάζεμα να τελειώσει ποτέ!
Εϊχα και δυο ντουλάπες ρούχα! Αν είναι ποτέ δυνατόν!
Απίστευτος πανικός και κούραση.....
Αλλά είναι ωραία :)
Πραγματικά σε ζηλεύω. Όχι για την μετακόμιση (τα πέρασα πρόσφατα και ξέρω τι ζόρι είναι) αλλά επειδή θα μείνεις με τον καλό σου. Να περνάτε πάντα καλά, χωρίς γκρίνιες και με πολλές αγκαλιές.
Φιλάκια
Ο καλός σου πρέπει να βάλει τις κουρτίνες [καθαρίζοντας ταυτόχρονα και όλη την μπίχλα που έχει μαζευτεί εκεί, ξηλώνοντας τα πιαστράκια από τις ράγες -καθώς από τη σκουριά έχουν γίνει ένα- και... λύνοντας κόμπους], να μετακινήσει έπιπλα, να συμμαζέψει πράγματα, να κάνει ένα τσαγάκι να πιεί σαν άνθρωπος, να μαγειρέψει ρυζότο για να φας να καρδαμώσεις, να...
Και αυτά αφ' ότου πήγε στον ΟΤΕ για να κάνει αίτηση να έχετε τηλέφωνο, στη τράπεζα πέντε φορές μέχρι να καταφέρει να κάνει αίτηση για κάρτα, να πάρει λεφτά από τον λογαριασμό ταμιευτηρίου κτλπ, στο σπίτι της μάνας σου -ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΣΟΥ ΡΕ!- για να πάρει την σκάλα [για τις κουρτίνες ντε], πίσω στο σπίτι σας για να αφήσει την σκάλα, πίσω στις τράπεζες, κάτω στη πόλη για να βρει τον Τσακαλάκη ή όπως στον διάουλα λένε τον τύπο που πουλάει αυτά τα ηλεκτρικά, μετά πάλι επάνω για να βρει άλλον, μετά πάλι κουβάλημα τον ενισχυτή ως το σπίτι...
Ο καλός σου σκέφτεται πως κωλοβαράς στο γραφείο τρώγωντας σοκολάτες, διατάζοντας τις αποτυχημένες φίλες σου να σου φέρουν γκαϊφέ και γράφοντας ανάλογα posts.
Ο καλός σου αρχίζει να το σκέφτεται πολύ, όσον αφορά τον πόσο καιρό θα περνάτε αγκαλιά.
Υπογραφή:
-Ιακώβανθος Καραγκαγκαντωνάκης,
ο καλός σου.
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, το παραπάνω post ήταν καθαρά χιουμοριστικό. Σιγά μην πίνω τσάι!
Υπογραφή:
-Καραγκαγκάν Ιακώβαντα,
ο Ζανζιβαριανός καλός σου.
Υ.Γ. Παράτα τον, όλο γκρινιάζει. :D
Αχαχαχχααχχχαχαχαχ
Δεν τρώω σοκολάτες, και εννοείται πως διατάζω για γκαιφέ! ΧΟΥ ΙΖ ΔΕ ΜΠΟΣ ΧΙΑΡ?!Ε?
Ο καλός μου μου φαίνεται πως τελικά δε θα κρεμάσει τις κουρτίνες (που του το λέω εδώ και δυο μέρες)γιατί αντί να κάτσει να λύσει τους κόμπους κάθεται στον υπολογιστή και αφήνει κόμμεντς γεμάτα γκρίιιινια!
Επίσης ο καλός μου δεν σκέφτεται οτι έχουμε ένα ολόκληρο απογευματόβραδο να περνάμε αγκαλιά!
(Ψέμματα λέει, πίνει όντως τσάι!)
Υ.Γ. Δεν τον χωρίζω ότι και να κάνει! μουΑχαχα
Για τις σοκολάτες αν θέλει το πιστεύει, ο καλός σου. Άλλα λένε οι στατιστικές.
Οι κουρτίνες κρεμάστηκαν, το απογευματόβραδο το περάσαμε αγκαλιά και ο καλός σου ξεκινάει για τη δουλειά.
Και όντως έπινε τσάι, το ρεμάλι! :D
Γαμημένη ισότις. Μιά χαρά τα περνούσαν στην παλαιολιθική εποχή. Αίμα, σπέρμα και μπριζόλες βροντόσαυρου.
-Χρήστος Ιησάκης,
Προφήτης - Βασιλεύς, Μάρτυρας.
» Δημοσίευση σχολίου