<$BlogItemTitle$>
<$BlogItemBody$>
Μια απορία και μια σκέψη.
Απορία
Αν έλεγα πως μπήκαν τρείς τύποι στο γραφείο με μπουλντόζα (sic) και καλάσνικοφ και με απειλούσαν λέγοντας πως θα μου πυροβολήσουν το μόντεμ επειδή το προ-προηγούμενό μου ποστ ήταν πολύ καταθληπτικό και επειδή δε τους διευκρίνησα το τι ακριβώς ιστορία είναι αυτή, θα μου δίνατε μεγαλύτερη προσοχή απ'ότι τώρα που έγραψα πως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου έγραψε ένα τραγούδι που αραδιάζει δεκάδες nicknames απο την μπλογκόσφαιρα??? τσκ..
Σκέψη
Αν έκανα εκπομπές τώρα, σίγουρα αυτό το τραγούδι θα το έπαιζα κάθε απόγευμα, θα μου το ζητούσαν και θα είχα κολλήσει με αυτό (και δημόσια).
Απίστευτο το κόλλημα με τον Χαρούλη, και με αυτό το τραγούδι.
Τρείς φορές θα σε ρωτήσω αν υπήρχε μια φορά
Που ήσουν μόνη στο σκοτάδι και ήμουνα παρηγοριά .
Τρείς φορές θα σε ρωτήσω, πως το χρόνο σταματάς
Όταν έρχεσαι τα βράδια και στα μάτια με κοιτάς.
Ένα γύρο το φεγγάρι.
Που ήσουν μόνη στο σκοτάδι και ήμουνα παρηγοριά .
Τρείς φορές θα σε ρωτήσω, πως το χρόνο σταματάς
Όταν έρχεσαι τα βράδια και στα μάτια με κοιτάς.
Ένα γύρο το φεγγάρι.
Αχ...
Ετικέτες Ότι να'ναι
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2006 στις 3:03 μ.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
εξαρτάται πως μετράς την προσοχή.... αλλά όχι, το τραγούδι δεν με ενδιαφέρει περισσότερο από την ιστορία, άσε που για την ιστορία δεν είχα καμμία έξυπνη ατάκα να ζωγραφίσω...
..ε?..
Koρυφαίος ο Θανάσης όπως πάντα!!!!
Όχι (sic).
-Ιάκωβος Πράσινος.
Τι λέτε μωρέ?!
(ναι κορυφαίος είναι:) )
» Δημοσίευση σχολίου