<$BlogItemTitle$>
<$BlogItemBody$>
...
.
.
.
Αυτές τις μέρες φλερτάρω με τον θάνατο.
Συνέχεια. Ακόμα και όταν κοιμάμαι.
Βλέπω όνειρα με αίματα, με πτώματα. Με άμορφες μάζες κρέατος.
Κατακκόκινα όνειρα.
Χθες το βράδυ τα είδα και μέσα σε concept.
Είδα πόλεμο. Θάνατος και πολλά πτώματα.
Αγωνία.
Έτρεχα να σωθώ, έτρεχα να σώσω, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.
Μες στον ύπνο μου έσπαγα το κεφάλι μου να βρω μια λύση αλλά δεν μπορούσα.
Για να σωθώ και να σώσω.
Ο θάνατος ήταν παντού.
Σχεδόν με έπνιγε η βρωμερή ανάσα του.
--
Σήμερα χάζευα τα αυτοκίνητα που έτρεχαν στην εθνική ενώ περίμενα να περάσω απέναντι. Διάφορες παρανοϊκές σκέψεις και ιδέες με προκαλούσαν.
Κοίταξα τα παπούτσια μου.
Σκέφτηκα να λύσω τα κορδόνια μου και να περπατήσω ανάμεσα απο τα αυτοκίνητα για να περάσω απέναντι..
Οι πιθανότητες είναι ίσες.
Αν τα πατήσω και σκοντάψω, θα πεθάνω.
Αν όχι, θα πάω απέναντι και θα ζήσω...
και θα ξέρω επιτέλους για πιο λόγο ζω.
δεν είμαι καλα.
.
.
Αυτές τις μέρες φλερτάρω με τον θάνατο.
Συνέχεια. Ακόμα και όταν κοιμάμαι.
Βλέπω όνειρα με αίματα, με πτώματα. Με άμορφες μάζες κρέατος.
Κατακκόκινα όνειρα.
Χθες το βράδυ τα είδα και μέσα σε concept.
Είδα πόλεμο. Θάνατος και πολλά πτώματα.
Αγωνία.
Έτρεχα να σωθώ, έτρεχα να σώσω, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα.
Μες στον ύπνο μου έσπαγα το κεφάλι μου να βρω μια λύση αλλά δεν μπορούσα.
Για να σωθώ και να σώσω.
Ο θάνατος ήταν παντού.
Σχεδόν με έπνιγε η βρωμερή ανάσα του.
--
Σήμερα χάζευα τα αυτοκίνητα που έτρεχαν στην εθνική ενώ περίμενα να περάσω απέναντι. Διάφορες παρανοϊκές σκέψεις και ιδέες με προκαλούσαν.
Κοίταξα τα παπούτσια μου.
Σκέφτηκα να λύσω τα κορδόνια μου και να περπατήσω ανάμεσα απο τα αυτοκίνητα για να περάσω απέναντι..
Οι πιθανότητες είναι ίσες.
Αν τα πατήσω και σκοντάψω, θα πεθάνω.
Αν όχι, θα πάω απέναντι και θα ζήσω...
και θα ξέρω επιτέλους για πιο λόγο ζω.
δεν είμαι καλα.
Ετικέτες Prose
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007 στις 10:38 μ.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
Κανείς δεν ξέρει για ποιο λόγο ζει δυστυχώς...Απλά ζούμε Γεωργίτσα!Και είμαστε αναγκασμένοι να περνάμε και τέτοιες φάσεις :-(
(Γιατί δε γεννηθήκαμε χαζοχαρούμενοι οεο;;)
Γεια, σου στέλνω δωράκι.
http://boomp3.com/m/5bf0d01a90c7
volta sto limenovraxiona epeigontos!
Demonia Όπως είπες, φάσεις περνάμε.. Δεν είναι πάντα έτσι..
Πάντα πίστευα οτι το η χαρά με την λύπη στην ζωή είναι ίσες..
Απλά για κάποιον περίεργο λόγο τις λύπες τις θυμόμαστε πιο έντονα.
Σκέψου το, μέτρα πόσες φορές έχεις νιώσει πραγματικά λυπημένη και πραγματικά χαρούμενη..
Αυτά μάλλον είναι άλλο εκτενή ποστ..
X ray Tι καλό που είσαι εσύ βρε! Ευχαριστώ :)
Nίκο είδες στο προηγούμενο ποστ το οτι δεν ξέρω να κολυμπάω, και μου προτείνεις μεθόδους αυτοκτονίας? :P
όχι ρε συυυ...απο το δρομάκι...τοίχο τοίχο... :)
Γεωργίαααααααα.
πες μου είσαι καλύτερα σήμερα; Τι ποστ ήταν αυτό;
Το ξέρεις ότι όταν βλέπουμε θανατικά στα όνειρά μας, θα γίνει κάτι πολύ καλό;;;; Το ξέρεις; Πε ςμου ότι είσαι καλά...!
Γεωργία, που είσαι; Πέρασα ν'αφήσω κι'άλλο δωράκι αλλά έλειπες. Θα περάσω ξανά άυριο, εντάξει;
Καλό!
Τα flirt σε ανανεώνουν, έτσι δε λένε;
Xavier, και με ένα γερό χαστούκι ξυπνάμε από το ονείρεμα, σωστά;
-Jacob Banes.
Νίκο κρίμα, και μου φάνηκε καλή η ιδέα σου!
Χ ray Είμαι εδώ!Σήμερα είμαι εδώ..Για αύριο δεν ξέρω... (αν και χρονολογικά το αύριό σου είναι το σήμερά μου :P)
Xavier Ποιά φλερτ παιδί μου?!
Ανώνυμε -λέμε τώρα- Βάλε το Ιάκωβο στην θέση του! Η κατάσταση είναι υπο έλεγχο! :P
ah
Lifewhispers, Το καλά είναι σχετικό πάντα.
Γενικά το προσπαθώ..
"Αυτές τις μέρες φλερτάρω με τον θάνατο."
Καλά δεν είδα; Καλά είδα...
Xavier Μωρέ εσύ καλά είδες και έχεις και δίκιο, αλλά που να το βρεις .. :P
Είπαμε κυκλοφορεί μια απαλεψιά στον αέρα αυτόν τον καιρό...
» Δημοσίευση σχολίου