<$BlogItemTitle$>
<$BlogItemBody$>
Κόμπλεξ
Καλά είναι όλα αυτά. Ραδιοφωνικές εκπομπές, άρθρα σε περιοδικά. Δεν λέω.. Μου αρέσει να μιλαω για αυτά. Είναι όπως έχω ξαναπεί κάτι παραπάνω απο χόμπι. Είναι Έρωτας. Δεν μου αρέσει η δημοσιότητα. Δεν μου αρέσει η αναγνώριση, με τρομάζει. Δεν μου αρέσει που μερικοί φίλοι μου όταν τους μιλάω για αυτά, νομίζουν πως ξαφνικά καβάλησα το καλάμι (ποιο καλάμι μωρέ..). Δεν μπορούν να καταλάβουν πως πραγματικά μου αρέσει να εκφράζομαι μέσα απο μια ραδιοφωνική εκπομπή ή μέσα απο ένα άρθρο.Δημιουργώ. Με εμπνέουν και δημιουργώ.
Υπάρχει όμως ένα αγκάθι. Ένα περίεργο κόμπλεξ.
Δεν μπορώ, πραγματικά δεν μπορώ την ώρα που κάνω εκπομπή, να βλέπω άτομα έξω απο το studio, να με ακούνε. Ντρέπομαι, κομπλάρω, δεν μπορώ να μιλήσω. Δεν μπορώ να βλέπω όταν πηγαίνω σε μια καφετέρια, να βλέπω ανθρώπους , με το περιοδικό ανα χείρας, να διαβάζουν το άρθρο μου. Θέλω να ανοίξει η γή να με καταπιεί!
Επίσης, ξέρω πως την εκπομπούλα μου την ακούει ο Γιώργος, ο Σπύρος, η Όλγα, ο Στέλιος.. όοοσος καιρός και να περάσει δεν θα μπορέσω να συνειδητοποιήσω πως την ακούνε και άλλα άτομα εκτός απο τους φίλους μου. Δεν χωράει στο μυαλό μου πως κάποιος που δεν με ξέρει και που δεν τον ξέρω μπορεί να συντονιστεί τυχαία και να ακούσει την εκπομπή μου, ή πόσο μάλλον, να ακούει κάθε εκπομπή μου .Μα δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω λέμε!
Δεν έχω πρόβλημα να δίνω εγώ την εκπομπή σε φίλους να την ακούσουν ή το περιοδικό να το διαβάσουν. Το πρόβλημα είναι με εκείνους.. τους άγνωστους..
Πώς μπορώ γιατρέ μου να το ξεπεράσω αυτό?!
Υπάρχει όμως ένα αγκάθι. Ένα περίεργο κόμπλεξ.
Δεν μπορώ, πραγματικά δεν μπορώ την ώρα που κάνω εκπομπή, να βλέπω άτομα έξω απο το studio, να με ακούνε. Ντρέπομαι, κομπλάρω, δεν μπορώ να μιλήσω. Δεν μπορώ να βλέπω όταν πηγαίνω σε μια καφετέρια, να βλέπω ανθρώπους , με το περιοδικό ανα χείρας, να διαβάζουν το άρθρο μου. Θέλω να ανοίξει η γή να με καταπιεί!
Επίσης, ξέρω πως την εκπομπούλα μου την ακούει ο Γιώργος, ο Σπύρος, η Όλγα, ο Στέλιος.. όοοσος καιρός και να περάσει δεν θα μπορέσω να συνειδητοποιήσω πως την ακούνε και άλλα άτομα εκτός απο τους φίλους μου. Δεν χωράει στο μυαλό μου πως κάποιος που δεν με ξέρει και που δεν τον ξέρω μπορεί να συντονιστεί τυχαία και να ακούσει την εκπομπή μου, ή πόσο μάλλον, να ακούει κάθε εκπομπή μου .Μα δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω λέμε!
Δεν έχω πρόβλημα να δίνω εγώ την εκπομπή σε φίλους να την ακούσουν ή το περιοδικό να το διαβάσουν. Το πρόβλημα είναι με εκείνους.. τους άγνωστους..
Πώς μπορώ γιατρέ μου να το ξεπεράσω αυτό?!
Ετικέτες Ραδιόφωνο
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Πέμπτη 13 Απριλίου 2006 στις 3:17 π.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
» Δημοσίευση σχολίου