Εντάξει, περιέγραψα στις αναμνήσεις του αέρα το πώς περίπου ζούσα τα π
ράγματα στο ραδιόφωνο πρίν απο κάποια χρόνια. Δε ξέρω αν κάτι έχει έχει αλλάξει ή αν τώρα μου τυχαίνουν εμένα οι "ιδιάιτερες" περιπτώσεις! Δεν μπορείτε να φαναστείτε τι ακούμε εμείς οι καημένοι "ραδιοφωνατζήδες".. Πάρτε μια μικρή γεύση
Περίπτωση 1
(εν ώρα εκπομπής χτυπάει το τηλέφωνο)
[εγώ] Παρακαλώ?
[ακροτής] Θα'θελα να πάμε για ποτό
[εγώ] Ορίστε? Ποιός είναι?
[ακροτής] Μου αρέσει η φωνή σου, θέλω να πάμε για ποτό
Εκεί, παθαίνεις το πρώτο σοκ και προσπαθείς να φανείς ευγενική και να μη του κλέισεις το τηλέφωνο κατάμουτρα.Επιμένει αυτός να δώσει κινητό. Βρίσκεις εσύ ένα σωρό δικαιολογίες για να μην το δώσει. Επιμένει για ποτό. Επιμένει για να έρθει εκεί. Ε, τι να κάνεις, λές ένα " Και δεν έρχεσαι..." και ακούς την απάντηση: "Θα έρθω!.. απροειδοποίητα!"
Εκεί παθαίνεις και άλλο σοκ και προβληματίζεσαι τί έιναι χειρότερο : το cyber-καμάκι ή το ραδιοφωνικό-καμάκι?!
Κλείνεις το τηλέφωνο και τη επόμενη φορά που παίρνει κάνεις απλά πως δε καταλαβαίνεις πως είναι αυτός :)
Περίπτωση 2
Έχεις αργήσει για την εκπομπή, καλείς ραδιοταξί, κατεβαίνεις όπως όπως τις σκάλες, στο ένα χέρι κρατάς ανοιγμένα cd's και στο άλλο μπουφάν τσάντα και λεφτά.Μπαίνεις μέσα στο ταξί και προσπαθείς να βάλεις μια τάξη στο χαος ενώ λές στο ταρίφα "Στην οδό τάδε πάμε". Παρατηρείς πως σε κοιτάζει επίμονα απο τον καθρέφτη. Διαπιστώνεις πως πλέον έχει γυρίσει 180 μοίρες και σε κοιτάζει κανονικά και εκεί που πάς να πείς " Οδήγα ρε βλάκα! Βιαζόμαστε κιολα!" σου λέει "Να σου κάνω μια έρωτήση?". Γνέφεις καταφατικά (τί άλλο μπορείς να κάνεις άλλωστε..) "Πάς στον ραδιοφωνικό σταθμό?" Ναι, απαντάς εσύ. "Είσαι η Γεωργία?!!?!!!" ρωτάει με ενθουσιασμό.
Ε, και εκεί ξανάρχεται το σοκ! Κοιτα βρέ διασημότητα σκέφτεσαι.. Τελικά πλήρωσα κανονικά τη διαδρομή.. ήττα!
Περίπτωση 3
Αυτή είναι περίεργη περίπτωση. Είναι ένα παλικάρι που παίρνει τηλέφωνο σε κάθε εκπομπή. Εντάξει, τακτικός ακροατής θα πεί καποιος. Παίρνει όμως τουλάχιστον τρια τηλέφωνα σε κάθε εκπομή, και πάντα στο τέλος. μετά την αποφώνηση, για να μου πεί καληνύχτα! Ευτυχώς δεν έχει πει ακόμα για ποτό, αλλα τις προάλλες μου έλεγε κάτι περίεργα πράγματα του στυλ: " Πιστεύω πολύ στην μοίρα" και " Είναι μοιραίο να συναντάς κάποια άτομα στην ζωή σου" .
Εμένα μονο μου τυχαίνουν κάτι τέτοιοι ή είναι γενικό φαινόμενο της εποχής μας?! Ας μου λύσει κάποιος αυτην την απορία.
Περίπτωση 4
Μπαίνω πάλι σήμερα στο ταξί (άλλος ταξιτζής αυτή τη φορά).
[εγώ] Οδό τάδε πάμε.
[ταρίφας] Πάμε εκπομπή πάλι εεεε?
Ο περίπτωση 2, μάλλον μίλησε και στους φίλους του...
Περίεργα πράγματα.. παλιά δεν ήταν έτσι.. παίρνανε τηλέφωνα, ζητούσανε ένα δυο τραγουδάκια και τελείωναν όλα εκεί, ωραία και καλα. Έχει ξεφυγει ο κόσμος σήμερα. Ή καλύτερα, η άνοιξη αυτή τους έχει χτυπήσει όλους κατακούτελα!
Ετικέτες Ραδιόφωνο
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Πέμπτη 13 Απριλίου 2006 στις 2:02 π.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
Τι μου θύμισες τώρα!! Πέρυσι έκανα κι εγώ εκπομπή και μου είχαν συμβεί ακριβώς τα ίδια σκηνικά με ακροατές!!
Να προσθέσω και ένα ..χαριτωμένο
(χτυπάει το τηλ)
- Του Ντειβιντ του Μπόουι το τραγούδι θέλω μωρε
- (μη γελάσεις, μη γελάσεις)εεε, του ποιου?
- Του Ντειβιντ! Του Μπόουι!
νταξ', όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας το πράγμα...
Χαχαχαχα...γαματες οι ιστοριες..ειδες δημοσιοτητα που σου δινει το ραδιοφωνο??Παντως ειναι και ο αλλος κλασικος μυθος που λενε ολοι..Οτι αν η αλλη εχει ωραια φωνη ειναι στανταρ λεει μπαζο..χι χι..
» Δημοσίευση σχολίου