<$BlogItemTitle$>
<$BlogItemBody$>
Απόψε....
...μυρίζει μοναξιά η νύχτα.
Παράξενη η νύχτα απόψε. Πώς μαζεύτηκε ξαφνικά τόση μοναξιά εδω μέσα?
Άνοιξα τα παράθυρα μήπως την πάρει ο αέρας
...ήρθε και χώθηκε κάτω απο τα σκεπάσματα...
Έβαλα αγαπημένα τραγούδια μήπως τρομάξει και φύγει
..μπερδεύτηκε μέσα στους στίχους και τις νότες..
Άναψα κεριά μήπως και φοβηθεί με το φώς
...κρύφτηκε μέσα στις πορτοκαλί φλόγες...
Άναψα τσιγάρο μήπως πνιγεί και φύγει
...έγινε ο καπνός που γέμισε το δωμάτιο...
-Τι θές για να φύγεις καταραμμένη μοναξιά?...ήρθε και χώθηκε κάτω απο τα σκεπάσματα...
Έβαλα αγαπημένα τραγούδια μήπως τρομάξει και φύγει
..μπερδεύτηκε μέσα στους στίχους και τις νότες..
Άναψα κεριά μήπως και φοβηθεί με το φώς
...κρύφτηκε μέσα στις πορτοκαλί φλόγες...
Άναψα τσιγάρο μήπως πνιγεί και φύγει
...έγινε ο καπνός που γέμισε το δωμάτιο...
-Εσύ με κάλεσες απόψε.Εσύ πές μου τι θές.
-Αγγαλιά.Θέλω αγγαλιά.Μία αγγαλιά και δε θα σε ξαναφωνάξω ποτε..
Ετικέτες Prose
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Παρασκευή 12 Μαΐου 2006 στις 4:10 π.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
» Δημοσίευση σχολίου