Εσύ νόμιζες πως θα την γλίτωνες?
Χθές...
..Έγραψα 3 σελίδες κείμενο εδώ στο blog αλλά το έσβησα..
Άνοιξα το τετράδιο και σου έγραψα γράμμα, αλλα το έσκισα..
Είχα πεί πως δεν θα βάλω τα κλάματα, αλλα τα έβαλα..
Είχα πεί πως δε θα με αφήσω να νιώσω "συναισθήματα", αλλά ένιωσα..
Για πρώτη φορά στην ζωή μου, δε μπορώ να εκφράσω με κανένα τρόπο αυτά που νιώθω ή ένιωθα και αυτά που σκέφτομαι ή σκεφτόμουν.
Κάνε κάτι!..
Τουλάχιστον κάνε κάτι ώστε αυτό το βλέμμα να σταματήσει να μου τρυπάει το μυαλό.
Όλα ήταν "περίεργα" περισσότερο απ'όσο νόμιζες..
..Ευχαριστώ για όλα.Ευχαριστώ για τις στιγμές και τις αγγαλιές. Συγνώμη για όλα. Για αυτά που ξέρεις και για αυτά που δε ξέρεις.
καλή αντάμωση λένε? κάτι τέτοιο τέλοσπάντων... :*
Κάποια στιγμή θα μιλήσουμε, εκτός και αν τελικά σιγουρευτώ ότι δεν έχει σημασία και νόημα να σου πώ τίποτα :P
Ετικέτες Ότι να'ναι
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Σάββατο 6 Μαΐου 2006 στις 5:57 μ.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.