<$BlogItemTitle$>
<$BlogItemBody$>
Διακοπών το αναγνωσμα.
.
.
.
.
ή "Αγανάκτησμα", όπως θέλει το Παίρνει κανείς.
Μέρος πρώτο. Οι Αθηναίοι.
Κεφάλαιο 1
Κάθε μέρα απο τις έξι μέχρι τις έξι και μισή ,βρίσκομαι στην μέση της εθνικής και περιμένω το λεωφορείο για να πάω σπιτάκι μου.
Κάθε μέρα, μα ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ τονίζω, σταματάει κάποιος με πινακίδα που πάντα αρχίζει απο Ζζζζ και με ρωτάει αν πηγαίνει καλά για Ρέθυμνο.
Βρε καλοί μου άνθρωποι...Για όνομα του Θεού των Πιτσινιών!
Ρέθυμνο δεξιά, Χανιά αριστερά.
Όοπως στον χάρτη.
Μια ευθεία είναι με πολλές πολλές ταμπέλες. Δεν έχει να πας, ούτε πιο κάτω ούτε πιο πάνω.
ΜΙΑ εθνική έχουμε επαε στην Κρήτη.
Κεφάλαιο 2
Έρχεται μια μέρα στην στάση αυτή ένας Αθηναίος.
Κλασσική προφορά, κλασσικό ντύσιμο, κλασσική συμπεριφορά.
Τι ώρα περνάει το λεωφορείο? , εξήμισι απαντάω. "Αααααα και θα κάθομαι εδώ στην ζέστη?! δε μπορώ!" πάει απέναντι στην σκιά.
Σε πέντε λεπτά ξαναέρχεται. Ξαναρωτάει. Ξαναπαντάω.
Περνάει ένα που γράφει "Θεσσαλονίκη". Με κοιτάζει, "Δεν είναι το δικό μας ε?" .. Θεσσαλονίκη πας? του λέω αγανακτισμένη.
Περνάει άλλο που γράφει Χανιά, και μας προσπερνάει. "Τι θα κάνουμε τώρα? Το χάσαμε το ΧΑΣΑΜΕ!"
Όχι, άλλα δύο θα περάσουν λέωω με εντελώς αγανακτισμένο τσατισμένο και απελπισμένο ύφος.
"Λες ε?"
"ΔΕ ΛΕΩ, ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ".
Δεν μου ξαναμίλησε. Μπαίνουμε στο λεωφορείο. Κόβει εισιτήριο για Σούδα. Φτάνουμε Σούδα, φωνάζει ο εισπράκτορας "ΣΟΟΟΟΥΥΥΔΑΑΑΑΑΑΑ" καμία κίνηση ο τυπάς. Πάει ο εισπράκτορας και του λέει να κατέβει. "Εεεε όχι, χανιά θα πάω τελικά.." Σε κάθε στάση σταματούσε το λεωφορείο μέχρι τα χανιά.
Στο τέλος αποφάσισε να κατέβει στο τέρμα της διαδρομής, στο κτελ.
Ευτυχώς εγώ κατέβηκα πιο νωρίς.
Καλά βρε άνθρωποι, έλεος. Οι συγκοινωνίες μας εδώ είναι επιεικώς άθλιες. Δεν διαφωνώ σε αυτό, αλλά δεν είναι ανάγκη να κάνετε έτσι! Και εμείς ταξιδεύουμε αλλά μια άκρη την βγάζουμε, χωρίς να καθυστερούμε ένα ολόκληρο λεωφορείο για ένα μισάωρο.
Και εμείς πάμε διακοπές (ενίοτε) αλλά δεν πρήζουμε τους άλλους που γυρνάνε κουρασμένοι απο την δουλειά τους... Έλεος.
Κεφάλαιο 3.
Οι Αθηναίοι οδηγούν.
Τεράστιο κεφάλαιο.
Μες στην κίνηση κορνάρουν φωνάζουν βρίζουν. Συνήθειες που δεν κόβονται.
Όταν δεν έχει κίνηση .. το χάος.
Αυτοκίνητα να πηγαίνουν ανάποδα τους μονόδρομους, αυτοκίνητα παρκαρισμένα όπου να'ναι, αυτοκίνητα να πηγαίνουν με 140 ή με 40 σκέτο στην εθνική.
το ίδιο ισχύει ΚΑΙ για τους τουρίστες)
Κεφάλαιο 4
Οι Αθηναίοι στο χωρίο.
Ύφος-- εμείς είμαστε πάρα πολύ σημαντικά πρόσωπα και είμαστε πολύ πολιτισμένοι και πολύ διαβασμένοι, και λύνουμε και δένουμε εκεί πάνω στην πρωτεύουσα, και ήρθαμε για δέκα μέρες στο χωριό να σας μεταφέρουμε λίγη από την πολιτισμένη αύρα μας.
Το κακό είναι πως το ίδιο έχουν και οι μανάδες τους.
Ο γιόκας μπορεί μεν να έφυγε απο το χωριό και να πηγαίνει στην δουλειά με κοστούμι και να έχει και τόσο μυαλό όσο χρειάζεται για να πάρει κάποιος διακοποδάνειο, αλλά δεν παύει να δουλεύει σαν υπάλληλος σουπερμαρκετ εκεί στην πρωτεύουσα κυρία μου.
Δεν είναι ο Θεός. Δεν είναι αυτός που θα σας σώσει. Δεν είναι αυτός που θα κάνει το κοτέτσι με τις 20 κότες πτηνοτροφική μονάδα.
Ο άλλος ο γιός, αυτός που γαμιέται στα χωράφια τρακόσιες εξήντα πέντε μέρες τον χρόνο, αυτός είναι που έχει καταφέρει περισσότερα στην ζωή του, κι ας μην έχει πάει ποτέ στον Βασίλη Μελά Λάιβ.
Ο λόγος για τους Αθηναίους, γιατί πίσω απο όλα αυτά κάποιος Αθηναίος κρύβεται απο πίσω. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε απο οποιαδήποτε μεγάλη πόλη.
Ακολουθεί επόμενο μέρος με τους Χανιώτες εν καιρώ διακοπών...
.
.
.
ή "Αγανάκτησμα", όπως θέλει το Παίρνει κανείς.
Μέρος πρώτο. Οι Αθηναίοι.
Κεφάλαιο 1
Κάθε μέρα απο τις έξι μέχρι τις έξι και μισή ,βρίσκομαι στην μέση της εθνικής και περιμένω το λεωφορείο για να πάω σπιτάκι μου.
Κάθε μέρα, μα ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ τονίζω, σταματάει κάποιος με πινακίδα που πάντα αρχίζει απο Ζζζζ και με ρωτάει αν πηγαίνει καλά για Ρέθυμνο.
Βρε καλοί μου άνθρωποι...Για όνομα του Θεού των Πιτσινιών!
Ρέθυμνο δεξιά, Χανιά αριστερά.
Όοπως στον χάρτη.
Μια ευθεία είναι με πολλές πολλές ταμπέλες. Δεν έχει να πας, ούτε πιο κάτω ούτε πιο πάνω.
ΜΙΑ εθνική έχουμε επαε στην Κρήτη.
Κεφάλαιο 2
Έρχεται μια μέρα στην στάση αυτή ένας Αθηναίος.
Κλασσική προφορά, κλασσικό ντύσιμο, κλασσική συμπεριφορά.
Τι ώρα περνάει το λεωφορείο? , εξήμισι απαντάω. "Αααααα και θα κάθομαι εδώ στην ζέστη?! δε μπορώ!" πάει απέναντι στην σκιά.
Σε πέντε λεπτά ξαναέρχεται. Ξαναρωτάει. Ξαναπαντάω.
Περνάει ένα που γράφει "Θεσσαλονίκη". Με κοιτάζει, "Δεν είναι το δικό μας ε?" .. Θεσσαλονίκη πας? του λέω αγανακτισμένη.
Περνάει άλλο που γράφει Χανιά, και μας προσπερνάει. "Τι θα κάνουμε τώρα? Το χάσαμε το ΧΑΣΑΜΕ!"
Όχι, άλλα δύο θα περάσουν λέωω με εντελώς αγανακτισμένο τσατισμένο και απελπισμένο ύφος.
"Λες ε?"
"ΔΕ ΛΕΩ, ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ".
Δεν μου ξαναμίλησε. Μπαίνουμε στο λεωφορείο. Κόβει εισιτήριο για Σούδα. Φτάνουμε Σούδα, φωνάζει ο εισπράκτορας "ΣΟΟΟΟΥΥΥΔΑΑΑΑΑΑΑ" καμία κίνηση ο τυπάς. Πάει ο εισπράκτορας και του λέει να κατέβει. "Εεεε όχι, χανιά θα πάω τελικά.." Σε κάθε στάση σταματούσε το λεωφορείο μέχρι τα χανιά.
Στο τέλος αποφάσισε να κατέβει στο τέρμα της διαδρομής, στο κτελ.
Ευτυχώς εγώ κατέβηκα πιο νωρίς.
Καλά βρε άνθρωποι, έλεος. Οι συγκοινωνίες μας εδώ είναι επιεικώς άθλιες. Δεν διαφωνώ σε αυτό, αλλά δεν είναι ανάγκη να κάνετε έτσι! Και εμείς ταξιδεύουμε αλλά μια άκρη την βγάζουμε, χωρίς να καθυστερούμε ένα ολόκληρο λεωφορείο για ένα μισάωρο.
Και εμείς πάμε διακοπές (ενίοτε) αλλά δεν πρήζουμε τους άλλους που γυρνάνε κουρασμένοι απο την δουλειά τους... Έλεος.
Κεφάλαιο 3.
Οι Αθηναίοι οδηγούν.
Τεράστιο κεφάλαιο.
Μες στην κίνηση κορνάρουν φωνάζουν βρίζουν. Συνήθειες που δεν κόβονται.
Όταν δεν έχει κίνηση .. το χάος.
Αυτοκίνητα να πηγαίνουν ανάποδα τους μονόδρομους, αυτοκίνητα παρκαρισμένα όπου να'ναι, αυτοκίνητα να πηγαίνουν με 140 ή με 40 σκέτο στην εθνική.
το ίδιο ισχύει ΚΑΙ για τους τουρίστες)
Κεφάλαιο 4
Οι Αθηναίοι στο χωρίο.
Ύφος-- εμείς είμαστε πάρα πολύ σημαντικά πρόσωπα και είμαστε πολύ πολιτισμένοι και πολύ διαβασμένοι, και λύνουμε και δένουμε εκεί πάνω στην πρωτεύουσα, και ήρθαμε για δέκα μέρες στο χωριό να σας μεταφέρουμε λίγη από την πολιτισμένη αύρα μας.
Το κακό είναι πως το ίδιο έχουν και οι μανάδες τους.
Ο γιόκας μπορεί μεν να έφυγε απο το χωριό και να πηγαίνει στην δουλειά με κοστούμι και να έχει και τόσο μυαλό όσο χρειάζεται για να πάρει κάποιος διακοποδάνειο, αλλά δεν παύει να δουλεύει σαν υπάλληλος σουπερμαρκετ εκεί στην πρωτεύουσα κυρία μου.
Δεν είναι ο Θεός. Δεν είναι αυτός που θα σας σώσει. Δεν είναι αυτός που θα κάνει το κοτέτσι με τις 20 κότες πτηνοτροφική μονάδα.
Ο άλλος ο γιός, αυτός που γαμιέται στα χωράφια τρακόσιες εξήντα πέντε μέρες τον χρόνο, αυτός είναι που έχει καταφέρει περισσότερα στην ζωή του, κι ας μην έχει πάει ποτέ στον Βασίλη Μελά Λάιβ.
Ο λόγος για τους Αθηναίους, γιατί πίσω απο όλα αυτά κάποιος Αθηναίος κρύβεται απο πίσω. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε απο οποιαδήποτε μεγάλη πόλη.
Ακολουθεί επόμενο μέρος με τους Χανιώτες εν καιρώ διακοπών...
Ετικέτες Ότι να'ναι
Όταν δημοσιεύθηκε αυτό το ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ
ήταν
Σάββατο 4 Αυγούστου 2007 στις 1:12 μ.μ..
Μπορείς και ΕΣΥ να μας πεις τη
γνώμη σου, αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτά που θα πεις θα τα λάβουμε και σοβαρά υπόψιν μας.
Κοιταξε να δεις,στην Αθηνα δεν ζούνε Αθηναίοι,αλλα κάποιοι που το παίζουν δήθεν και τέτοια,μειοψηφία ειναι οι πραγματικοί.'Ολοι Αθηναίοι αλλα γιορτές κ.τ.λ οπου φύγει-φύγει,αποκέντρωση τώρα παρακαλώ,φώνη βόωντος εντι ερήμω,φιλικά ένας μισο κρητικοαθηναίος δον κιχώτης Ζαχαρίας
Δεν έχω πραγματικό πρόβλημα με τους Αθηναίους.
Έχω πρόβλημα με την ηλίθια νοοτροπία μερικών που μένουν στις μεγαλουπόλεις.
Αυτό το δήθεν που λες κ εσύ.
Ιδιαίτερα απο άτομα πάνω απο μια κάποια ηλικία.Απο άτομα που τα μισά τους χρόνια τα έχουν ζήσει και σε μικρότερες πόλεις απ'ότι είναι τα Χανιά.
Καλημέρα...και γω ένα αθηναιάκι είμαι...όπως τα έχω υπολογίσει σε 8 χρόνια ο χρόνος που θα έχω ζήσει εκτος Αθηνων θα ξεπεράσει και θα βγάλει τη γλώσσα στα χρόνια της Αθήνας...το οτι ζω μακρυά από την αθηνα, στο μεγάλο νησί είναι σε μεγάλο βαθμό και επιλογή μου, αφενός για να είμαι οσο πιο μακρυα γίνεται από την πρωτεύουσα και αφετερου για να είμαι σε ένα μέρος που μου αρέσει πολύ...μια ένσταση όμως...έχοντας οδηγήσει και στην αθήνα και στην κρήτη, μου είναι ιδιαίτερα φανερό οτι αν οδηγούσαν και στην αθήν αόπως οδηγάνε στην κρήτη, η κατάσταση θα ήταν ακόμα πιο τραγική!
Xaxa! Τι ειπε ο φιλτατος νικος ε γεωργια; Κι εγω εδω στο ηρακλειο παντως εδω και 2 μερες πιστευω οτι οι οδηγοι βγαινουν στους δρομους at their own risk. Για μενα, οι δρομοι ειναι χαλια, για τους οδηγους δεν ξερω..
Νίκο, πιστεύω πως είναι τελείως διαφορετικό το εκάστοτε είδος οδήγησης! Οι μεν έχουν μάθει να είναι μόνιμα μέσα σε κυκλοφοριακό χάος, οι δε θεωρούν πως όλοι οι δρόμοι είναι μόνο δικοί τους και δεν υπολογίζουν κανέναν! Ο συνδυασμός είναι καταστροφικός όμως!
Lifewhispers Και οι δρόμοι και οι οδηγοί είναι άστα να πάνε..
Ένα θα σου πω, πήγαινε στην 62 Μαρτύρων και πρόσεξε τις κολόνες που έχουν τα φώτα (αυτές που είναι μέσα στην νησίδα). Είναι όλες στραβές!! Καμία δεν είναι ίσια!
Ή τα πολλά τρακαρίσματα φταίνε, ή όταν τις έβαζαν οι υπάλληλοι του Δήμου ήταν μεθυσμένοι! Δεν εξηγείται αλλιώς!
μα τι ειπα τελοσπάντων lifewhispers? για την αθήνα νομίζω το πρόβλημα είναι θέμα πυκνότητας...περιορισμένος χώρος για αυτοκίνητα που συνεχώς αυξάνονται...για το ηράκλειο νομίζω το πρόβλημα είναι κυρίως θέμα χρήσης των flash και των alarm...συγκεκριμένα, νομίζω υπάρχει άγνοια της χρησιμότητας των flash (ελάχιστοι τα χρησιμοποιούν) ενω για τα alarm οι περισσότεροι θεωρούν οτι με ενα alarm μπορείς να σταματήσεις οπου θέλεις! και μιας και λεμε για κυκλοφοριακο χάος, ακόμα θυμάμαι την πρώτη μέρα που τοποθετήθηκαν φανάρια στο μικρό νησί που σπούδαζα...το χάος που είδα εκείνη τη μέρα στους δρόμους, δεν θα το δω ποτέ ξανά (ελπίζω!!!)...
χαχα
Το ηθικό δίδαγμα μάλλον, είναι πως κανείς δεν οδηγάει έτσι όπως θα έπρεπε! Σαν άνθρωπος δηλαδή...
Πάντως ο χειρότερος οδηγός που έχω δει ποτέ μου είναι ο πατέρας μου! Έχει υπάρξει και θέμα απείρων συζητήσεων!
Μια βόλτα μαζί του και συνηδειτοποιείς αμέσως πόσο γρήγορα μπορεί το λεγόμενο "μοιραίο" να συμβεί! (δεν έχει τρακάρει ποτέ ο άνθρωπος χτυπάτε ξύλο!)
Άπειρες ιστορίες τρόμου και γέλιου!
» Δημοσίευση σχολίου